blog image
Umudun Olduğu Yerde Çiçekler Açar

MaÅŸallah diyerek baÅŸladığımız çekimleri büyük bir keyifle tamamladık.

Güzeller güzeli ‘kar tanesi’  Belis Ece’ye kavuÅŸmak için Anne ve babası zorlu bir mücadeleden geçti.  Kar tanesi diyoruz çünkü oda bir kardan bebek…

DondurulmuÅŸ embriyo transferi ile -196’dan hayata merhaba diyen Belis Ece’ye kavuÅŸmak için  Annemiz sevgili Belgin hanım, tam 4 yıl umutla, azimle ve güzel hayallerle hiç vazgeçmeden bekledi. Bizlere evlat sahibi olabilmek için yaÅŸadıkları süreçle ilgili yüreÄŸini açan ve tüp bebek tedavisi gören tüm kadınlar için Belgin hanımın Umut veren  hikayesini sizlerle baÅŸ baÅŸa bırakıyoruz…

Hikayenin tamamını annemizle yapmış olduÄŸumuz röporajı aÅŸağıda okuyabilirsiniz.

Devamını Oku

Normal yollarla anne olamayacağınızı öÄŸrendiÄŸinizde neler hissettiniz ?

Aslında böyle bir ihtimale hazırlıklıydık sanıyorum. EÅŸimin henüz niÅŸanlanmadan önce geçirdiÄŸi varikosel ameliyatı sonucun güzel olmasına raÄŸmen ikimizin de aklını kurcalıyordu. Evlendikten bir kaç ay sonra rutin bir kontrole gidelim durumumuz neymiÅŸ öÄŸrenelim dedik, sıkıntımız yoksa belki bir yıl kadar bekleriz çocuk için diye düÅŸünüyorduk. Ä°lk kontroller normal çıktı, en az bir yıl bekleyin dedi doktor, biz de çocuk fikrini akışına bıraktık ama 3-4 ay geçince bu tedirginliÄŸimiz arttı. Doktora gittik, yumurta takibi yapıldı ama sonuç alamadık. Sonrasında rahim filmi çekildi ve bir tüpün tamamen birinin de kısmen kapalı olduÄŸunu söylediler. Doktorlar rahim filmine göre kesinlikle normal gebelik elde edemeyeceÄŸimizi düÅŸünürken, tek tüpte çok fazla sıkıntı olmadığı ve hala bir umudumuz olduÄŸu kanısındaydı. Biz bu umuda sımsıkı tutunmak istedik tabi ki, tüp bebek doktoruna gidip görüÅŸelim dedik, ama doktorumuz henüz tüp bebek konuÅŸmak için erken olduÄŸunu düÅŸünüyordu, önce bir aşılama deneyelim dedi bizde kabul ettik. Nedendir bilmiyorum tedavi süreci açısından arada çok bir fark olmamasına raÄŸmen aşılama tüp bebek kadar korkutmuyordu beni, tüp bebek elimdeki son umutmuÅŸ gibi geliyordu, deneyip onu da kaybetmekten korkuyordum galiba. Neysel ilk iÄŸnelerimizle tanıştık, insanın kendi kendine iÄŸne yapma fikri zor geliyor baÅŸta, sonra her ÅŸey bebeÄŸimiz için deyip bu durumu da kanıksıyorsun. Ä°ÄŸneler kontroller bitti, iÅŸlem tamamlandı iÅŸin en zor kısmı bundan sonrasıymış. O iki hafta iki yıl gibi geldi, resmen günler geçmek bilmiyordu, test günü geldi ama maalesef sonucumuz negatifti, çok üzüldük. Ortada bir sorun vardı artık bunu daha net görebiliyorduk, doktorumuz yeni bir tedaviye baÅŸlamadan önce laparoskopi ameliyatı önerdi ve bizde kabul ettik, birkaç ay sonra ameliyat yapıldı, iki tüpümde tamamen kapalıydı ve normal yollarla anne olamayacağımı tam olarak o noktada idrak edebildim. Artık elimde tek bir umut kalmıştı; tüp bebek o gece hastane de kaldım, kadın doÄŸum servisinde çok aÄŸladım, servise gelen her yeni doÄŸanla tekrar tekrar aÄŸladım, çok zor bir geceydi. Genç bir kadın olarak anne olamayacağını öÄŸrenmek gerçekten çok zor, yarım hissediyorsunuz kendinizi, eksik hissediyorsunuz, herkese bahÅŸedilen gayet olaÄŸan bir ÅŸeyden mahrum kalmış hissediyorsunuz,üzülüyorsunuz, kızıyorsunuz, kafamın içinde onlarca düÅŸünce "ne olacak, nasıl olacak, hangi doktor, hangi tedavi , ya olmazsa" her ÅŸeyi göze alıyor insan o noktada ne gerekirse yaparız, baÅŸka doktor, baÅŸka operasyon, tüp bebek denemesi ne  gerekiyorsa yapabiliriz hiç biri gözünü korkutmuyor insanın ama ya olmazsa kısmı iÅŸte en zor olanı o .O kısımda boÄŸazı düÄŸümleniyor insanın, iÅŸte o nokta "kün fe yekün"..rabbim ol der ve olur..

 

Tüp Bebek sürecinizde neler yaÅŸadınız ?

Sonrasında hemen tüp bebek denemeye karar verdik doktorumuzla ilk deneme hazırlıklarına ameliyattan iki ay sonra baÅŸladık.

DediÄŸim gibi tüp bebek elimizdeki son koz son umut gibi. O yüzden epeyce tedirginim, kaygılıyım, telaÅŸlıyım. Yine iÄŸneler, kan tahlilleri, kontroller, sonrasında yumurta toplama iÅŸlemi, iÅŸin bu kısmı yeni, aşılamadan farklı. Üç  yumurta toplandı yaşıma göre sayı oldukça az, iki tanesi döllendi, ikinci gün transfer  yapıldı. Sonra tekrar bekleme süreci, geçmek bilmeyen iki hafta daha, maalesef sonuç negatif. Bu sonucun negatif olması aşılama sonucundan daha çok üzdü, daha çok korkuttu tüp bebek de denemiÅŸtik iÅŸte olmamıştı, demek ki olmayacaktı. Ama iÅŸin aslı öyle deÄŸilmiÅŸ, bu süreçte yani infertilite tedavisinde merkez ve doktor çok çok önemli.

Her doktor her hastaya iyi gelemeyebiliyor, yada her merkez de her infertilite sorunu çözemeyebiliyor. Bu fikirle birlikte yeni bir süreç daha baÅŸlamış oldu. Yaşıma göre yumurta sayısı az çıkınca bu konuyu internette araÅŸtırmaya baÅŸladım. Nedir? Ne deÄŸildir? Nasıl bir yol izlenmeli ? Yumurta rezervimde sorun vardı muhtemelen. Sonrasında malum forum sitelerinde benimle aynı sorunları yasayan kiÅŸilerin yaÅŸadıklarını okumaya baÅŸladım. Gittikleri merkezleri, doktorları inceledim, danıştım, fikir edindim, forum sitesi deyip geçmeyin harika insanlarla tanıştım, çok çok kıymetli arkadaÅŸlar edindim. Bir kısmıyla yüz yüze tanışma fırsatım bile oldu evimde ağırlamaktan çok mutlu olduÄŸum yüz yüze ilk defa görüÅŸtüÄŸüm en yakınlarım. Hala hemen hemen her gün görüÅŸtüÄŸüm çok sıkı dostlarım var, dünya tatlısı yeÄŸenlerim var  velhasıl bu forumlarda gezinirken rastladım Kaan hocamın ismine, birçok hastası vardı ve genel olarak da çok memnundular. EÅŸimle de konuÅŸup randevu aldım ve bir yola çıkmak ilk adımla baÅŸlıyor. Atacağınız o ilk adımda kararlılık ve enerji kadar eÅŸinizin desteÄŸi de çok önemli, birlikte karar almak, yan yana durmak. Annelikle sınanan birçok kadın kendinde yeterli gücü bulamıyor, hayatin iyisi ve kötüsünü aÅŸmaya yemin ettiÄŸimiz eÅŸlerimiz, bu noktada bizim en büyük dayanağımız. Sonrasında, anne ve baba olma hayalini sizinle en yakından paylaÅŸacak hekiminiz çok önemli.  Kendinizi, umudunuzu, saÄŸlığınızı emanet edeceÄŸiniz yegâne dostunuz ; hekiminiz ve ben bu konuda henüz görüÅŸmeden Kaan hocama çok inanmıştım. Kadının bu süreçte yorgun düÅŸen ruh ve beden ikileminde, yapılan iÅŸlemlere güveniyor, merkeze sığınıyor ve güven duyuyor olması da çok çok önemli. DüÅŸünsenize; o ilk pozitif haberinde göz göze baktığınız kiÅŸiler hekiminiz ve hemÅŸireleriniz.

Veya negatif aldığınızda size yeni umutlar yeÅŸertecek kiÅŸiler yine onlar.. o dost eller..dost yürekler..

GörüÅŸme günü geldiÄŸinde hislerimin beni yanıltmadığını görmüÅŸ oldum. Daha Ä°renbe' nin kapısından girer girmez ilgiyle karşılandık her yüzde bir gülümseme, bir hoÅŸ geldiniz, sıcacık bir karşılama, bu arada lafı geçmiÅŸken sonraki iki buçuk yl boyunca her seferinde beni ismimle karşılayan danışmadaki güzel arkadaÅŸlara da çok teÅŸekkür ederim. Kaan hocamla görüÅŸmek için üst kata çıktık, bizimle uzun uzun konuÅŸtu biz anlattık o dinledi, o anlattı biz dinledik, yolumuz çok kısa deÄŸildi ama Kaan hocam çok umutluydu."Allahın izniyle seni bu kapıdan kucağında bebeÄŸinle uÄŸurlayacağız" cümlesi hala kulaklarımda, hemen hadi baÅŸlayalım al bu iÄŸneleri vur demedi, oldukça ayrıntılı testler istedi. Hem benden hem eÅŸimden testleri yaptırıp gittiÄŸimizde vitamin desteÄŸine baÅŸladık iki ay kullanın deyip gönderdi bizi. Bu arada daha ilk görüÅŸmede hem Kaan hocam hem de emine hemÅŸirem numaralarını verdi; belki ufak ayrıntılar ama iÅŸte bunlar hep kadının kendini daha iyi hissetmesini saÄŸlayan ayrıntılar. Ä°ki ayın sonunda iÄŸnelere baÅŸladık yumurta geliÅŸimi beklediÄŸimiz gibi olmadı, ilk denemede 3 yumurta toplandı, üzüldük ama Kaan hocam bir hafta sonra tekrar yumurta toplayacağız dedi bir kaç tane daha iÄŸne verdi. Bu da bizim için yeni bir uygulamaydı ama Kaan hocama güvenimiz tamdı sorgulamadık ne söylediyse harfiyen uyguladık. Ä°ÅŸlem sonrası  laboratuardan aradılar. Sadece 1 tane yumurtamız döllenmiÅŸti, üçte bir; hiç de iyi deÄŸil diye geçirdim içimden, sonra olsun dedik eÅŸimle 1 olsun, can olsun, bizim olsun bunda da vardır bir hayır. Ä°ki gün sonra okul da nöbet tutarken yine telefon geldi, yüreÄŸim aÄŸzımda bekledim "2 tane embriyonuzu dondurduk" dedi telefonun ucundaki güzel sesli bayan eyvahlar olsun 1 tane embriyomuz vardı o da karıştı dedim."ama bizim sadece 1 taneydi bir karışıklık oldu sanırım" dedim. "Hayır hayır aslında 2 taneydiler ama birinden çok emin olamadık biraz yavaÅŸ ilerledi o yüzden size söylemedik, sonrasında donduramazsak üzülmeyin diye" dedi nasıl sevindim anlatamam. Üzülmeyelim diye söylememiÅŸler nezaketin hassasiyetin güzelliÄŸine bakar mısınız nöbette yanımda duran ve ben telefonla konuÅŸurken yüzümden ne olduÄŸunu endiÅŸeyle anlamaya çalışan arkadaşıma sarılıp aÄŸladım, aÄŸladık sevinçten sonra eÅŸimi aradım "2 taneymiÅŸ" dedim "2 tane" "neymiÅŸ iki tane hayatım, ne oldu" dedi. Bizim kuzular dedim 1 deÄŸil 2 taneymiÅŸ dondurmuÅŸlar bugün biri pek iyi deÄŸilmiÅŸ ama toparlanmış onu da dondurmuÅŸlar ters bir ÅŸey olursa üzülmeyelim diye söylememiÅŸler dedim" hayırlı olsun dedi eÅŸim, çok sevindi tabi o da. Bir kaç hücreli de olsa onlar bizim minik kuzularımızdı, can bulup evlat olacak umutlarımızdı, sonra eÅŸim telefonu kapatmadan hemen önce "bak semih demiÅŸti dersin hayatim bu sürpriz yumurta var ya o transferi edildiÄŸinde gelecek bizim yavrumuz" dedi. Sonra ki hafta sonu tekrar iÅŸlem oldu iki yumurta daha toplandı ve  döllendi, hem de 1. kalite, ilk elde ettiklerimizden biri birinci biri ikinci kaliteydi elimizde 4 embriyoyla baÅŸladık Åžubat tatilini beklemeye bu arada da dinlenir kafanı dağıtırsın dedi Kaan hocam. Åžubat tatilinde transfer yapıldı genellikle yatılan, onu da ye bunu da ye, ona dikkat et buna dikkat et ile geçen zorlu bir 10 günün ardından test günü geldi ve kan verdim Ä°renbe' de.  Sonuç için geldiÄŸimizde Kaan hoca sizinle görüÅŸecek dediler içeri girdik oturduk deÄŸerimiz 11 çıkmış. Evet bir hamilelik söz konusu ama deÄŸer çok düÅŸük kimyasal olma ihtimali çok yüksek dedi ama kimyasal gebelik de iyi bir adım, vücut hamile kalmayı öÄŸrendi bundan sonra ÅŸansımız daha yüksek dedi üzüldük ama yıkılmadık. Bir ay sonra kontrole geldik, ÅŸimdi git ne zaman kendini hazır hissedersen gel kalan 2 embriyomuzun transferine hazırlanalım dedi."tekrar iÅŸlem yapsak, ikisi de 1. kaliteydi olmadı geri kalanlardan sadece biri 1.kalite diÄŸeri 2.kalite dedim  kızdı, "embriyo küçümsemek yok" dedi önce bunlarla deneyeceÄŸiz, peki dedik. Mart ayıydı ve ben 8 ay erteledim tekrar tedavi sürecine girecek cesareti bulamadım hemen sonra kasım ayında tekrar baÅŸladık. Ama baÅŸlarken de eÅŸimle bir karar aldık, çok rahat olacağız, bebiÅŸleri alıp geleceÄŸiz ilk iki gün dikkat edip sonrasında normal hayatımıza döneceÄŸiz. 9 aralık 2015 yaÄŸmurlu bir Ä°zmir gününde Belis Ece'mizi aldık. Transfer sonrası odaya geldiÄŸimde eÅŸim gelip sarıldı ve "hayırlı olsun hayatım dedi, bak o sonradan atak yapıp yetiÅŸen minnak var ya o tutunacak ve bir kızımız olacak" dedi.."inÅŸallah" dedim "inÅŸallah" çünkü Kaan hocamın da dediÄŸi gibi transfer den sonrası tamamen takdiri ilahi...

Sonucun pozitif olduÄŸunu öÄŸrendiÄŸinizde neler hissettiniz?

Öncekilere göre daha rahat bir on gündü, sürekli yatmadım, hasta gibi ağır ağır hareket etmedim, sadece ilk iki gün dinlendim sonrasında da kendimi yormadan geçirdim günlerimi yinede son gün zor geçti, o akÅŸam yemekte bence tahlil yaptırmayalım, böyle gayet iyi karnım büyümeye baslarsa anlarız ki hamileyim" dedim tabii bu fikrimi kimse desteklemedi geldik kan verdik, çıktık gezdik eÅŸimle verilen saatten 10 dakika kadar da geç geldik kapıdan girdik danışmada ki arkadaÅŸ hemen yukarda sizi bekliyorlar dedi. Ayy dedim yine olmadı herhalde o merdivenler bitmek bilmedi, hem koÅŸa koÅŸa çıkmak istiyordum hem ayaklarım geri geri gidiyordu. Merdivenden çıktık 3 güzel hemÅŸiremiz Kaan hocamın odasını kapısında oturuyordu."Ooo hoÅŸ geldiniz" dediler sözlü ye kalkmış çocuk gibi hissettim kendimi. "sonucumuz çıkmış, Kaan hocam müsait mi dedim" "yok dediler ÅŸu an deÄŸil" tam döndüm bekleme bölümüne geçeceÄŸim "babaya söyleyelim bence baba daha dirayetli duruyor, anne ÅŸimdi bayılacak yoksa" dedi içlerinden biri "nasıl" deyip önce onlara sonra dönüp eÅŸime baktım o da aynı ÅŸokla bana bakıyordu."tebrik ederiz, deÄŸeriniz 90 çıkmış hamilesiniz." dediler. Ben mi diye sordum o derece saçmaladım mı tam anımsamıyorum, yanımda duran eÅŸime sarılıp uzun uzun aÄŸladım, hem de içimi çeke çeke ben aÄŸladım, eÅŸim aÄŸladı, o aÄŸladı ben aÄŸladım hiç ummadığınız hem de çok umutla beklediÄŸiniz bir ÅŸey olunca nasıl hissedersiniz ki? öyle bir ÅŸey, çok deÄŸiÅŸik bir his böyle kanatlanıp uçuverecekmiÅŸ gibi, pır pır. Ä°nfertilite tedavisi çok zorlu bir süreç bir ileri, her olumsuzla iki geri insan hayatında hiç bir ÅŸeyi yerine oturtamıyor, gün geçiriyor gibi hep eksik gibi beklenilen ve gelmeyen bir gün için sürekli sürekli mücadele içinde gibi iÅŸte o An "bitti mi" diyorsunuz içinizden, gerçekten iÄŸneler ilaçlar kontroller operasyonlar bilinmezlikler ikilemler maddi manevi bütün külfetler hepsi bitti mi gerçekten, kavuÅŸtum mu sonunda ben bunları düÅŸünürken semih kalkıp su içti, bana da verdi bir bardak tekrar yanıma oturup sarıldı, çok ÅŸükür kaderimizde bu günleri de görmek varmış dedi tekrar aÄŸladık. Genel olarak pozitif sonucu öÄŸrendiÄŸimiz gün aÄŸlayarak geçti zaten. Kaan hocanın yanında aÄŸladık çıktık ailelerimizi aradık aÄŸladık. Tüp bebek arkadaÅŸlarıma haber verdim, onlarla aÄŸladık. etrafımızda bizimle birlikte bekleyen bir çok arkadaşımız vardı onlara haber verdik yine aÄŸladık  aÄŸlıyor insan geçirdiÄŸi onca zamandan sonra aÄŸlıyor. Böyle anlatırken dile kolay, biz 4 yıl uÄŸraÅŸtık, daha uzun sürenler var, aşılama dahil 4 tedavi gördük daha fazlasını yaÅŸayanlar var, çok zorlu bir süreç insanın inanç duygusu hem olgunlaÅŸtıran hem körelten bir süreç ama iÅŸin özünde yine de inanmak var,inanmak ve çok dua etmek.

ÇocuÄŸunuzu kucağına aldığınızda neler hissetiniz?

Zorlu bir hamilelik geçirdim, 3. ayı henüz doldurmuÅŸtuk ki kanama sebebiyle hastanede yattık bu süreçte de Kaan hocam hep yanımızdaydı. BaÅŸka bir ÅŸehirde olmamıza raÄŸmen kalacağım hastaneyi ve hatta odaya kadar kendisi ayarladı, her mesajıma cevap verdi, açamadığı zamanlarda bile aramalarıma geri döndü, sonrasındaki ilk kontrolde beni rahatlatmak için uzun uzun konuÅŸtu, sebebini anlattı ne kadar süreceÄŸini nasıl bir yol izleyeceÄŸimizi, söylediÄŸi gibi de oldu, atlattık.Sonrasında ufak çapta bir ÅŸeker sorunu yaÅŸadık, diyetle çözdük, ama son dönemeçte tansiyon bizi ciddi zorladı, ilaçla bile 14- 9 un altına düÅŸmeyen arada 16 -10 ları bulan bir tansiyonla son 1 ay tetikte bekledik. BebeÄŸimiz bu süreçte kilo almadı geliÅŸimi yavaÅŸladı yine Kaan hocam yanımızdaydı, son 1 hafta kontrollerimizi refik bey ve Kaan hocam aynı anda yaptılar. DoÄŸumu yaÅŸadığımız il de yapmaya karar verdik, aslında Kaan hocam yaptırsın istiyorduk ama yaÅŸadığımız ilde olması daha avantajlı olacaktı bu konuda da bizi yine Kaan hocam cesaretlendirdi zaten "minik ama gayet saÄŸlıklı bir bebek, bir ÅŸekilde oradan çıkacak, rahat olun, beni durumdan haberdar edin ve foto göndermeyi unutmayın " dedi. 18 aÄŸustos 2017 perÅŸembe ye doÄŸum için gün verdiler hastaneden. 4.5 yıl boyunca beklediÄŸimiz gün gelmiÅŸti sonunda hop oturup hop kalktığımız 8 ay da bitmiÅŸti, sonunda mucizemize kavuÅŸacaktık. Son gece hiç uyumadım, sabah 6 altıda kalkıp hazırlandık, hastaneye geldik odaya yerleÅŸtik, son nst ye girdik buraya kadar iyi idare etmiÅŸtik. Sonra zaman geldi, hazırlandım eÅŸim ameliyathaneye girdiÄŸim ana kadar hep yanımdaydı elimi tuttu sonra içeri girdim. Epidural anesteziyle olacaktı doÄŸum çok garip bir ÅŸeydi çok çok yarım saat sonra kavuÅŸacaktık, düÅŸündükçe, elim ayağım titremeye baÅŸladı, ne ameliyat ne de anestezi hiç biri korkutmuyordu, tek korkum vardı; ya rüyaysa yine. Tüp bebek sürecini yaÅŸayan kadınların hepsi en az bir kez görmüÅŸtür rüyasında bebeÄŸine kavuÅŸtuÄŸunu, belki diÄŸer annelerde görmüÅŸtür bilmiyorum ama böylesine umutla bekleyip mücadele ederken görülen o rüya böyle taaa yüreÄŸinize iÅŸler, uyanınca hissetliÄŸiniz o duyguya oturur aÄŸlarsınız kadarda çok isterseniz o kadar çok hissedersiniz çünkü eksikliÄŸini. Epidural anestezi uygulandı doktor geldi operasyon baÅŸladı, gözümü sımsıkı kapattığını hatırlıyorum, sürekli dua ediyordum, saÄŸlıkla kavuÅŸalım diye birde ne olur rüya olmasın diye sonra bir ses duydum, soluÄŸum kesildi canımın parçasının ilk nefesi, ilk sesi...böyle bir ÅŸey yok,böyle bir duygu yok..O an o saniye tepeden tırnaÄŸa her hücreniz deÄŸiÅŸiyor sanki, baÅŸka bir ruh baÅŸka bir ÅŸey oluyorsunuz hissediyorsunuz da bunu..bebeÄŸinizle birlikte yeniden doÄŸuyorsunuz, bu sefer bir anne olarak gözümü açtım, doktorum kelebeÄŸimi kaldırıp gösterdi.

"Aman allahım minnacık" dedim minnacıktı...çok güzeldi. çok güzel pespembe dudakları olan , pamuk gibi bir kız. Hayatımda gördüÄŸüm en en güzel ÅŸeydi.. Saatlerce bıkmadan bakabilirdim sonra aldılar götürdüler sesini takip ediyordum ne kadarlık bir mesafede olduÄŸunu anlamaya çalışıyordum bir yandan da sürekli soruyordum benim kızım deÄŸil mi o sesi gelen benim kızım...tekrar tekrar soruyordum, tasdik edildikçe rahatlıyordum.Evet benim kızımdı, benim can parçamdı mucizemdi..

Hazırlayıp yanıma getirdiler,sesinden de güzeldi kokusu içime çeke çeke kokladım, defalarca hoÅŸ geldin dedim kuzuma "hoÅŸ geldin annecim" dedim,"ben senin annenim"..O gece ve sonraki üç gece toplamda sadece üç saat uyuyabildim. Belis Ece ye bakmaktan uyuyamıyordum, izliyordum, seviyorum, uyusa da kucağından bırakamıyordum bakıp bakıp ÅŸükrettim, bakıp bakıp dualar ettim bekleyen isteyen herkes için, en çok da arkadaÅŸlarım için tüp bebek süreciyle anne baba olan insanlar en çok ÅŸükretmeyi öÄŸreniyorlardır eminim...Rabbimin en büyük mucizesine kavuÅŸunca ÅŸükür dilinden düÅŸmüyor insanın, ÅŸükrederken de hep dua ediyorsun,rabbim her nerede varsa dileyen bekleyen hayırlısıyla saÄŸlıkla kavuÅŸsun diye ÅŸimdi dualarla gelen mucizemizi her gün ÅŸükrederek büyütüyoruz, çok ÅŸükür, bin ÅŸükür...

ÇocuÄŸunuz için dilekleriniz hayalleriniz nelerdir?

Çok fazla ÅŸey diliyorum onun için, o kadar çok ki..her ÅŸeyden önce saÄŸlıklı bir hayat diliyorum.her ÅŸeyin başı saÄŸlık ne de olsa, sonra mutluluk; ÅŸu an bile ÅŸuncacık haliyle bir kuÅŸ bir kedi gördüÄŸünde hissettiÄŸi o kocaman mutluluk var ya iÅŸte onu kaybetmesin istiyorum;hayattan öyle kocaman kocaman ÅŸeyler beklemesin mutlu olmak için..mutlu olmak için bir sürü sebep bulabilsin istiyorum kendine..çok çok gülümsesin, ÅŸen kahkahaları olsun istiyorum baÅŸarılı olsun istiyorum, azimli olsun, çalışkan olsun, hayatında sanata dair en az bir ÅŸey olsun istiyorum, profesyonel olması ÅŸart deÄŸil, ressam olmayabilir ama resim çizsin mesela ,virtüöz olmasa da keman çalsın çok ünlü bir oyuncu olmasa da ÅŸehir tiyatrolarına katılsın, yazsın, çizsin, çokça okusun; ruhu da güzel olsun istiyorum çünkü vicdanlı olsun, paylaÅŸmayı bilsin ve en önemlisi sevmeyi bilsin,çok sevsin, korkmasın sevmekten güçlü olsun; kendine yetebilsin kadar deÄŸerli olduÄŸunun farkında olsun, kimsenin bunu ona hissettirmesine ihtiyacı olmasın. Tabii en önemlisi de bir ömür bir arada olabilmeyi diliyorum rabbim kelebeÄŸimizi bana ve babasına, bizleri de ona bağışlasın her mutluluÄŸu birlikte yasamak, her zorluÄŸu birlikte göÄŸüslemek nasip olsun hayaller kurabileceÄŸimiz ve bu hayalleri gerçekleÅŸtirebileceÄŸimiz zamanlarımız olsun inÅŸallah hep bir arada.

Ä°renbe sizin için ne ifade ediyor ?

Ä°renbe bizim için çok fazla ÅŸey ifade ediyor, bizim aile olmamıza, kardan bebeÄŸimize, kar tanemize kavuÅŸmamıza vesile oldu çünkü..Garip bir hikayesi var kar tanesinin bizde..hani her çiftin bir ÅŸarkısı olur ya yada anısı olan bir ÅŸarkı. Bizim ÅŸarkımız Göksel Baktagir'in "kar tanem" adlı enstrümantal eseri.EvliliÄŸimizin 3. Yılında doÄŸum günümde eÅŸimin hediye ettiÄŸi kolye de bir kalp ve kalbin uç kısmında bir büyük bir küçük kar tanesi var hediyesini açtığımda "bak bu kalp benim kalbim bu büyük kar tanem sensin, umarım bu yaşın da bu minik kar tanesi de hayatımıza dahil olur" dedi. Bir kaç ay sonra Ä°renbe ye Kaan hocamla ön görüÅŸmeye geldik iÅŸte bilen bilir bilmeyenlere de biz söylemiÅŸ olalım Kaan hocam dondurulmuÅŸ embriyo transferi sonrası dünyaya gelen minik mucizelere "kardan bebek" der biz de kardan bebeÄŸimize, kar tanemize doÄŸru yola çıktık, azmettik, çok yol kat ettik, inandık, güvendik, çok dua ettik ve önce rabbimin izniyle sonra da baÅŸta Kaan hocam olmak üzere tüm Ä°renbe ailesinin desteÄŸiyle Kar tanemize kavuÅŸtuk...ÅŸükürler olsun..hepinize sonsuz teÅŸekkürler, ilgi,alakanız ve desteÄŸiniz için..

Anne adaylarına önerileriniz var mı?

Çok zorlu bir süreç, madden manen yıpratıcı çok defa vazgeçmeyi pes etmeyi düÅŸündüm bende,  gücümün tükendiÄŸi, sabrımın kalmadığı zamanlar oldu böyle vakitler de zaman verdim kendime, dinlendim, bolca kitap okudum, yapmayı sevdiÄŸim ÅŸeylere vakit ayırdım, tedaviyi hayatımdan da beynimden de mümkün olabildiÄŸince çıkardım. Siz de lütfen vazgeçmeyin, her olumsuzlukta karsınıza kocaman bir umutsuzluk çıkacaktır, pes etmeyin, bir es verin; hayata karışın,nefes alın çok zor bir ÅŸeydir bilirim, duymuÅŸsunuzdur, bende çok duydum "rahat olun" her duyduÄŸumda sinir olurdum, nasıl rahat olabilir ki insan bu süreçte söylemesi kolay tabi derdim. Ama rahat olun birde inanın, inancınızı alsa kaybetmeyin istediÄŸiniz ÅŸeyle aranızda duran ÅŸey sadece denemeye hazır olmak ve mümkün olduÄŸuna inanmaktır. Mümkün olduÄŸuna inanın, mucizelere inanın, mucizelerin sizi bulabileceÄŸine inanın. Ä°nfertlite tedavisi konusunda insanların ne düÅŸündüÄŸünü umursamayın, o ne der bu ne der diye içinde bulunduÄŸunuz durumu saklamaya çalışmayın, bu da bir rahatsızlık ve her hastanın yaptığı gibi sizde tedavi görüyorsunuz bu gayet olaÄŸan bir ÅŸey duygusal yoÄŸunluÄŸu oldukça fazla olan bu süreçte bir de bunlarla yormayın kendinizi bunların yani sıra merkez ve doktor seçimi de çok önemli tabii.  Onun dediÄŸi bunun dediÄŸi deÄŸil sizin gidip tanıştığınız ve içinize sinen bir doktor olması çok mühim; bu süreçte doktor hasta iliÅŸkisi kilit noktalardan biri bence elbette fikir alin araÅŸtırın infertilite sebebinize uygun doktoru bulmaya çalışın ama ondan da önemlisi sizi dinleyebilen, size destek olabilen yanında rahat olabildiÄŸiniz bir doktorunuz olması. Dilerim aradığınız hekimi bulabilir ve tedavi sürecini rahat bir ÅŸekilde atabilirsiniz. Dilerim mucizenize kavuÅŸmanıza vesile olacak, ÅŸifa bulabileceÄŸiniz ellerle karışlaşırsınız. Yolunuz açık, umudunuz bol olsun...unutmayın "umudun olduÄŸu yerde mucizeler çiçek acar"

 

 

  • Gönderiyi PaylaÅŸ